Oostende, zomer 1996
"Kijk eens wat een mooie ik heb gevonden, met parelmoer erin!" Ik loop naar mijn zusjes toe en laat ze mijn nieuwe vondst zien. Een grote schelp die zwart/grijs is aan de buitenkant, maar zachtroze aan de binnenkant. "Waaaaauuuuww, die moet je bewaren voor in het winkeltje" zegt een van mijn zusjes. Ik loop naar de blauw met wit gestreepte parasol en laat de schelp aan mijn moeder zien. "Prachtig, deze krijgt een mooi plekje" ze legt hem in ons schelpen winkeltje. Dit bestaat uit een grote berg zand met daarop alle trofeeën van die dag uitgestald. Ernaast staat een emmertje met daarin valuta: kleine zwarte kiezeltjes.
Snel loop ik weer terug naar de waterkant, laat me op mijn knieën vallen en kruip door de branding op zoek naar meer. Verblind door de felle zon op de blinkende, natte schelpjes valt mijn oog op een half begraven stuk stof. Ik begin het uit te graven. Al snel staan mijn zusjes om me heen. Het is groter dan ik dacht. De zon brand op mijn blote rug.
Ik haal het voorwerp uit het natte zand en spoel het af in de zee. Al snel zie ik wat het is: een linker schoen! We vragen ons af hoe de schoen hier komt. "Hij is vast aangespoeld nadat het schip gezonken was" concludeert een van mijn zusjes. Of de zeeman het overleeft heeft weten we niet. In mijn gedachte zie ik hoe een vissersboot in een storm terecht komt. een grote golf spoelt in een keer alle bemanningsleden over boord. Daar is het misgegaan. de schoen is van de voet van de zeeman gegleden en in de stroming mee naar de kust gesleurd.
Ineens voel ik gesnuffel en gekriebel aan mijn hand. Er staat een hondje aan de schoen in mijn hand te ruiken. Blij kwispelend kijkt hij me hoopvol aan en dan weer naar de schoen. "Je hebt je schoen weer gevonden!" hoor ik een man roepen. Hij loopt naar de hond toe en zegt dat deze schoen zijn favoriete speeltje is. "Wat goed dat je zijn schoen weer gevonden hebt! Hij was hem al kwijt geraakt vanochtend. Does wil geen enkel ander speeltje, alleen deze oude schoen van mij." De man kijkt me blij aan en ik geef de schoen weer terug aan de hond. "Dankjewel" zegt de man en hij loopt verder.
Verbaasd ren ik terug naar de blauw witte parasol. Ik vertel het verhaal aan mijn moeder. ze moet lachen en zegt: "achter elke vondst zit een verhaal en soms verwacht je er iets heel anders bij..." Ik loop weer terug naar de branding, laat me op mijn knieën zakken op zoek naar het volgende verhaal.
Snel loop ik weer terug naar de waterkant, laat me op mijn knieën vallen en kruip door de branding op zoek naar meer. Verblind door de felle zon op de blinkende, natte schelpjes valt mijn oog op een half begraven stuk stof. Ik begin het uit te graven. Al snel staan mijn zusjes om me heen. Het is groter dan ik dacht. De zon brand op mijn blote rug.
Ik haal het voorwerp uit het natte zand en spoel het af in de zee. Al snel zie ik wat het is: een linker schoen! We vragen ons af hoe de schoen hier komt. "Hij is vast aangespoeld nadat het schip gezonken was" concludeert een van mijn zusjes. Of de zeeman het overleeft heeft weten we niet. In mijn gedachte zie ik hoe een vissersboot in een storm terecht komt. een grote golf spoelt in een keer alle bemanningsleden over boord. Daar is het misgegaan. de schoen is van de voet van de zeeman gegleden en in de stroming mee naar de kust gesleurd.
Ineens voel ik gesnuffel en gekriebel aan mijn hand. Er staat een hondje aan de schoen in mijn hand te ruiken. Blij kwispelend kijkt hij me hoopvol aan en dan weer naar de schoen. "Je hebt je schoen weer gevonden!" hoor ik een man roepen. Hij loopt naar de hond toe en zegt dat deze schoen zijn favoriete speeltje is. "Wat goed dat je zijn schoen weer gevonden hebt! Hij was hem al kwijt geraakt vanochtend. Does wil geen enkel ander speeltje, alleen deze oude schoen van mij." De man kijkt me blij aan en ik geef de schoen weer terug aan de hond. "Dankjewel" zegt de man en hij loopt verder.
Verbaasd ren ik terug naar de blauw witte parasol. Ik vertel het verhaal aan mijn moeder. ze moet lachen en zegt: "achter elke vondst zit een verhaal en soms verwacht je er iets heel anders bij..." Ik loop weer terug naar de branding, laat me op mijn knieën zakken op zoek naar het volgende verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten